🌿 “Het vliegtuig zelf werd een stille getuige van hun laatste vlucht. In zijn verdwijnen draagt het de herinnering aan hen die nooit terugkeerden.”
🌿 “The aircraft itself became a silent witness to their final flight. In its disappearance, it carries the memory of those who never came home.”
Crew van Wellington BJ657
• Pilot Officer George Edward Cronk (RCAF) – Pilot
• Flight Sergeant David Smith Urquhart (RCAF) – Air Gunner
• Sergeant Ronald Hayes (RAF, UK) – Navigator
• Sergeant John Cachia (RAF, Malta) – Air Gunner
• Pilot Officer John David James Rodger (RCAF) – Navigato
De bemanning van 425 “Alouette” Squadron, Royal Canadian Air Force vloog in een Vickers Wellington Mk III, serienummer BJ657. Dit toestel steeg op in de avond van 6 december 1942 vanaf RAF Dishforth in Yorkshire, met als doel Mannheim.
De Wellington was een tweemotorige bommenwerper, herkenbaar aan zijn bijzondere geodetische rompstructuur ontworpen door Barnes Wallis. Deze constructie gaf het vliegtuig een sterke maar lichte huid, waardoor het vaak zware schade kon doorstaan. Het werd in de eerste oorlogsjaren het “werkpaard” van Bomber Command, totdat grotere viermotorige toestellen zoals de Halifax en Lancaster de rol overnamen.
BJ657 keerde nooit terug van zijn missie. Het verdween boven Frankrijk, zonder radiobericht of wrak. De vijf jonge mannen aan boord – Cronk, Urquhart, Hayes, Cachia en Rodger – werden nooit gevonden. Hun namen staan gegrift op het Runnymede Memorial, waar duizenden vermisten zonder graf herdacht worden.
Crew van Wellington BJ657
• Pilot Officer George Edward Cronk (RCAF) – Pilot
• Flight Sergeant David Smith Urquhart (RCAF) – Air Gunner
• Sergeant Ronald Hayes (RAF, UK) – Navigator
• Sergeant John Cachia (RAF, Malta) – Air Gunner
• Pilot Officer John David James Rodger (RCAF) – Navigator
The crew of 425 “Alouette” Squadron, Royal Canadian Air Force flew in a Vickers Wellington Mk III, serial number BJ657. On the evening of 6 December 1942, the aircraft took off from RAF Dishforth in Yorkshire, bound for Mannheim.
The Wellington was a twin‑engined bomber, distinguished by its unique geodetic airframe designed by Barnes Wallis. This lattice structure gave the aircraft both strength and lightness, allowing it to survive heavy damage and still return home. In the early years of the war, the Wellington became the “workhorse” of Bomber Command, until larger four‑engined aircraft such as the Halifax and Lancaster took over.
BJ657 never returned from its mission. It vanished over France without a signal or trace of wreckage. The five young men on board – Cronk, Urquhart, Hayes, Cachia, and Rodger – were never found. Their names are engraved on the Runnymede Memorial, where thousands of airmen without a grave are remembered.